YOUNGCAPITAL BLOG

Atleet Fleur Jong

Meet Fleur Jong. Paralympisch atleet, mede-oprichter van Team Para Atletiek en een vrouw met een missie. Door een agressieve bacterie moesten vlak voor haar 17e verjaardag allebei haar onderbenen worden geamputeerd. Maar bij de pakken neerzitten? Hell no. Ze kwam in aanraking met atletiek, klimde in no-time naar de wereldtop en wil nu andere jonggehandicapten inspireren door sport. Met YoungCapital achter zich als proud partner van Team Para Atletiek.

Wereld op z’n kop

“Bijna 17 was ik, toen een ‘onschuldig griepje’ een agressieve bacterie bleek te zijn. Ik werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht, kwam in een coma terecht en werd toen ik wakker was geconfronteerd met het feit dat mijn beide onderbenen en de helft van acht vingers geamputeerd moesten worden. Ik was zo verzwakt dat ik me sommige dingen niet meer bewust kan herinneren. Ik sloop echt langs het randje, maar het muntje viel gelukkig de goede kant op.”

“Daarna draaide alles om revalideren. Sterker en fit worden. Ik was vroeger al heel sportief. Dansen, tennissen, turnen: ik deed het allemaal. Nu was ik opeens een mager scharminkel dat ontzettend ziek was geweest. Zonder benen, dat alles opnieuw moest leren. Dat veranderde toen ik naar een paralympische talentdag voor atletiek ging. Ik zag mensen rondlopen met protheses. Atleten die mooi liepen, fit waren en er sterk uitzagen. Ik had maar één gedachte: wauw, dit wil ik ook. Net zo sterk in m’n protheses staan als zij. Het liep toen vrij snel uit de hand.”

Vallen leert je opstaan

“Ik leerde m’n coach Guido kennen en een paar maanden later sloot ik aan bij een eerste training. Daarna ben ik nooit meer weggegaan. Ik zat nog in m’n examenjaar, maar stopte al m’n vrije tijd in atletiek. Ik besloot studeren één jaar uit te stellen en volledig te focussen op atletiek. De 100 en 200 meter sprint, om precies te zijn. Overal zei ik ja op. Elke wedstrijd was ik aanwezig, om te zien waar het schip strandde. M’n carrière maakte een vogelvlucht. Ik werd derde bij de wereldkampioenschappen op de 200 meter en ging mee naar de Paralympische Spelen in 2016 in Rio de Janeiro.”

“Helaas ging het in 2018 weer helemaal mis. Ik had een blessure aan m’n stomp en moest geopereerd worden. De nazorg verliep alles behalve soepel en de wond wilde niet goed helen. Toen ik er ook nog eens op viel, dacht ik dat m’n carrière over was. Niks ging zoals ik wilde, dus ik besloot op vakantie te gaan. Even weg van alles. Vanaf januari 2019 ben ik weer voorzichtig gaan trainen.”

“Het werkte. Na een dramatisch 2018, werd 2019 uiteindelijk m’n beste sportjaar ooit. Boven verwachting haalde ik het WK. Een long shot, maar ik wilde niet wéér een wedstrijd missen. En ik ontdekte verspringen. Ik heb altijd gesprint, en daar ben ik ook goed in. Maar het kwam niet natuurlijk. Bij verspringen zit dat anders. Dat spronggevoel zit simpelweg in me. Ik begon erop te trainen, stootte door naar de wereldtop en verbeterde zo zelfs m’n sprint. Uiteindelijk werd ik Europees kampioen: op 100 meter sprint én het verspringen.”

Nieuwe generatie inspireren

“Die enorme groei die ik doormaakte, wilde ik delen met anderen. Net als het fijne team dat ik vanaf dag één om me heen had. Zo is het idee van Team Para Atletiek ontstaan. Ik kan als topsporter veel meer betekenen dan alleen medailles winnen. Die medaille kan ook een betekenis hebben. Ik wil hetzelfde effect creëren dat ik had op m’n eerste atletiekdag. De volgende kleine Fleur inspireren door sport.”

“In 2017 zijn we met Team Para Atletiek gestart. We merkten direct dat het lastig is om mensen ook echt te bereiken. De gehandicapte wereld is best klein, maar dat gaf me extra drive om nóg beter te worden in m’n sport. Want daarmee komt de exposure, voor mij en Team Para Atletiek. Sport is wat dat betreft een middel. Natuurlijk maak ik me druk om m’n prestaties, m’n fitheid, de Spelen en het halen van plakken. Maar, ik wil meer hebben gedaan dan alleen een stukje metaal winnen.”

“Ik wil m’n kennis en ervaring overbrengen. Laten zien dat alles mogelijk is. Een handicap hebben hoeft je niet tegen te houden, maar je moet het wel zien. Ik ben ook met niks begonnen. Dat ik nu topsporter ben geworden, is begonnen tijdens m’n revalidatie. Ik grijp dus heel erg terug op hoe ik alles heb beleefd. Toen ik gehandicapt raakte, had ik vooral heel veel vragen. Maar de maatschappij had ook allemaal vragen voor mij. Vragen die ik niet kon beantwoorden. Dat gat willen we dichten. Een plek creëren waar jonggehandicapten op terug kunnen vallen.”

Blik op morgen

“M’n eerstvolgende doel met Team Para Atletiek? In elke provincie in Nederland minstens één atletiekvereniging. Een team met mede-para-atleten en een lokale coach die klaarstaat om fysiek gehandicapte sporters te trainen, waarbij wij op de achtergrond ondersteunen. Zodat iedereen een veilige plek heeft om de hoek, waar ze kennis kunnen opdoen en hun ervaringen delen.”

“Sportief gezien wil ik graag alle titels een keertje dragen. Europees kampioen ben ik al, maar wereld- en paralympisch kampioen ontbreken nog. M’n kansen voor de Spelen in Tokyo zijn in ieder geval goed. Op de 100 meter is het heel close. Ik ben de snelste dit jaar, maar ook maar op tweehonderdste. Het wordt dus sowieso een fotofinish. Maar bij verspringen, daar zou ik wel een plak moeten halen.”

“Dat is ook wat ik iedereen mee wil geven: onderschat jezelf nooit. Dat is gewoon zonde. We zijn allemaal veel meer waard dan we soms denken.”

YoungCapital x Team Para Atletiek

Sinds 2021 zijn we proud partner van Team Para Atletiek. Een stichting die strijdt om mensen met een handicap te inspireren, motiveren en activeren. Door nieuwe perspectieven te bieden via atletiek. Met zeven topatleten als boegbeeld, die elke dag laten zien wat kan. Door het onmogelijke mogelijk te maken. Try to be better than yesterday. Als voorbeeld voor een nieuwe generatie aan para-atleten.

Deel dit artikel

Blijf lekker hangen. Lees deze posts.